Zwyczaj obdarowywania się prezentami 6 grudnia (tzw. Mikołajki) ma swoje początki w średniowieczu, ok. tysiąca lat po śmierci Mikołaja z Miry. Święty Mikołaj jest jednym z tych świętych, których życiorys dokumentują tylko nieliczne fakty historyczne. Być może dlatego, postać ta obrosła szeregiem mitów i legend. W naszej tradycji pamięć o Św. Mikołaju jest wciąż żywa i podtrzymywana przez kolejne pokolenia. Dzień imienin Mikołaja, przypada na 6 grudnia i jest okazją do wszelkiego rodzaju niespodzianek i obdarowania bliskich drobnymi prezentami . Nasze przedszkole to miłe dla wszystkich święto postanowiło uczcić dzisiaj czyli 4 grudnia . Chyba wszyscy coś podejrzewali bo od samego rana nastrój w przedszkolu był bardzo świąteczny. Dzieci ukradkiem spoglądały w stronę okien , jakby kogoś wyczekiwały. Okazało się , że ich przeczucia były słuszne. W przedpołudniowych godzinach w przedszkolu rozbrzmiały dzwoneczki  zwiastujące rychłą wizytę św. Mikołaja . Im głośniej było je słychać tym bardziej dzieci były pewne , że za chwilę w drzwiach stanie długo oczekiwany Gość. Tak też się stało ,do każdej grupy wkroczył ze słynnym powiedzeniem „ho ho ho”  Pan w czerwonym kubraczku z długa siwą brodą , to był św. Mikołaj. Przywiózł dzieciom małe prezenty , które każdemu wręczył osobiście. Dzieci w podziękowaniu recytowały wiersze , śpiewały kolędy . Mikołaj był tak zadowolony ze spotkania z przedszkolakami , że obiecał iż wróci do naszego przedszkola jeszcze 21 grudnia i ponownie przytarga ze sobą wielki worek prezentów. Na zakończenie spotkania św. Mikołaj zaprosił wszystkie dzieci do „mikołajkowego KINA”  , gdzie przedszkolaki obejrzały bajkę „Kopciuszek” . Teraz z niecierpliwością dzieci oczekują na następną wizytę św. Mikołaja w przedszkolu , bo takie chwile są dla nich bajkowe i sprawiają im wiele radości , bo czyż dzieciństwo nie powinno kojarzyć się z miłością , czułością i ogromną radością? Przecież to najbardziej niewinny , beztroski okres , który powinien pozostać na zawsze w pamięci każdego małego człowieka.