1.Spotkanie z ufoludkiem – słuchanie rymowanki recytowanej przez rodzica.,
Jestem Ufuś piegowaty,
mam ubranko w srebrne łaty,
a na głowie czułki dwa,
skaczę lekko: hopsa, sa.
Mieszkam sobie we wszechświecie,
podróżuję w swej rakiecie.
Przyjaciela zdobyć chciałem,
więc na Ziemię przyleciałem.
Zaprzyjaźnić chcę się z wami,
choć jesteście jeszcze mali.
Złego nic mi nie zrobicie?
Czy bać muszę się o życie?
Chętnie z wami porozmawiam.
Przyjacielski ukłon składam.
Ziemia piękną jest planetą,
choć od mojej tak daleką.
Poznać wasze chcę zwyczaje
i pozwiedzać różne kraje.
• Rozmowa z dzieckiem na temat: Czy w kosmosie można spotkać żywe istoty?
• Wyjaśnianie pojęcia ufoludek. Zachęcanie do wypowiadania się na temat wyglądu przybyszów z innych planet.
2. "Rakieta kosmiczna" – wykonanie pracy przestrzennej z wykorzystaniem plastikowej butelki po napojach.
3. Opowieść ruchowa przy muzyce – "Wyprawa na nieznaną planetę".
Nagranie spokojnej melodii. Dziecko naśladuje czynności,
które pokazuje i o których opowiada rodzic.
Pewnego dnia dzieci postanowiły wybrać się w podróż,
w poszukiwaniu nowej planety. Założyły skafandry kosmiczne,
weszły po schodkach do rakiety, zapięły pasy bezpieczeństwa
i wystartowały w nieznaną podróż. Leciały, leciały,
omijały napotkane rakiety i statki kosmiczne,
machały rękami do pilotujących je kosmonautów,
aż wylądowały na niezwykłej planecie. Wysiadły z rakiety.
Przeskakiwały z nogi na nogę po kamieniach,
następnie przepłynęły przez czerwoną rzekę,
czołgały się przez zarośla, aż w końcu stanęły na górze.
Tam zobaczyły ogromną liczbę kolorowych motyli.
Tak jak one zaczęły latać, machając rączkami jak skrzydełkami.
Niestety, to je bardzo zmęczyło. Ocierały pot z czoła.
Postanowiły chwilę odpocząć. Położyły się na piasku i zasnęły,
cichutko pochrapując. Kiedy otworzyły oczy i mocno się przeciągnęły,
aby rozprostować kości, okazało się, że znajdują się przy swoich rakietach.
Wsiadły do nich, wchodząc po schodkach,
i ruszyły w powrotną drogę, bo na Ziemi czuły się najlepiej.
4.Ćwiczenia artykulacyjne " Mowa kosmitów".
Dziecko powtarza za rodzicem grupy sylab, np.: zu, że, żo, ża, ży, żi, sza, szo, sze, szy, szu, szi, cza, czo, cze, czy, czu, czi…
• Tworzenie nazw mieszkańców poszczególnych planet przez analogię,
np. Ziemia – Ziemianie, Mars – Marsjanie
|